1)    اسم یعنی چه و ریشه آن چیست؟

2)    باء در بإسم به چه معناست و متعلق آن چیست؟

3)    الله به چه معناست و ریشه آن چیست؟

4)    مگر خداوند شیء است که اسم داشته باشد؟

5)    اسم خداوند چیست که در اینجا به آن اشاره شده و خود آن نیامده است؟

6)  چرا نفرموده «به خود الله» شروع می کنم و فرموده
«به اسم الله» شروع می کنم؟

7)    چرا اصولا آیه شریفه در ابتدای هر امری بکار می رود؟

8)    رحمان به چه معناست و ریشه آن چیست؟

9)    رحیم به چه معناست و ریشه آن چیست؟

10)                       فرق رحمان و رحیم چیست؟

11)                       بعد از لفظ الله چه نیازی به به این صفات است؟

12)                       چرا از میان صفات و اسماء متعدده الهی، این دو صفت ذکر شده است؟