(2)تسمیه (استمداد و یاری جستن از خدا):

هر عملی به منظور رسیدن به هدفی صورت می‌گیرد، بنابراین ارزش عمل بستگی به ارزش هدف آن دارد. از طرفی ارزش هدف به اندازه‌ای است که هدف نیازهای اصیل و ریشه‌دار انسان را تأمین کند. نیاز اصیل انسان، رسیدن به کمال است آنهم کمال مطلق. این کمال وقتی حاصل می‌شود که انسان در مسیر دستیابی به آن، با یگانه مظهر اهداف، «الله»‌ پیوندی برقرار کند و با تکیه و استمداد از او به پیش رود چرا که «الله»‌ تنها کمال مطلق، تنها ذات مقدس پایدار و ابدی است.

بنابراین باید شروع، ادامه و ختم هر عمل با یاد او باشد‌، با یاد او و نیز گرفتن و یاری از او آنگونه که عمل من نشان از او داشته و بر آن مهر صحت و ضمانت تأیید او خورده باشد و در نتیجه روح و جان من نشان از خدا بگیرد و به علامت الهی منقوش گردد.

«بسم الله» سمبل شروع و ختم با یاد او و یاری از او باشد. از این رو گرامی‌ترین و عظیم‌ترین آیه لقب گرفته است.

(3)    اهل بیت و قرآن کریم:

قرآن کریم در عین قابل فهم بودن خطابهایش برای اقشار مردمی، قرین دائمی عترت می باشد از این رو، این دو سرمایه و گوهر گرانبها، دو چهره از یک حقیقت می باشند که نباید میانشان جدایی افکند و از آنجا که تدبرِ گسترده و فراگیر در قرآن، علاوه بر طهارت فطری، نیازمند آشنایی با روشهایِ صحیح تدبر و قبل از آن، اصول اساسی تدبر می باشد، و از طرفی فهم قرآن مراتبِ بی شماری دارد، و نفوس مردمی نیز از نظر مراتب فهم، یکسان نبوده و از آلودگی نیز برکنار نمی باشند و قرآن نیز دارای محکم و متشابه و عام و خاص وغیره بوده ، پس بناچار باید در فهم قرآن از معصومین یاری جست که به حقیقتِ قرآن، دست یافته اند و تمام مراتبِ فهم قرآن را طی کرده اند.

ائمه معصومین در ارتباط با فهم قرآن، در برابر ما پنج شان را دارا می باشند:

1-    شان ابلاغ که بیانگر جزئیات احکام الهی همچون تعداد رکعات نماز و غیره می باشد که در قرآن نیامده است و در سنت نبی جلوه گر است و البته این شان مختص رسول خدا می باشد و نقش امام معصوم در این حوزه، گزارشگری از سنت پیامبر بوده که مطمئن ترین راه برای دست یافتن به جزئیات احکام می باشد.

2-    شان تبیین و تفسیر

3-    شان راهنما

4-    شان اجرا و الگو

5-    شان ولایت و امامت

به این روایت توجه فرمایید:آقا امیر المومنین می فرماید:این قرآن است پس آن را به سخن در آورید و هرگز برایتان سخن نخواهد گفت و لکن من از آن خبر می دهد چرا که در آن ، دانشِ آنچه که گذشته و آنچه که تاروز قیامت خواهد آمد، و حکم آنچه که در مابین شماست و توضیجِ آنچه در آن اختلاف نموده ایت، وجود دارد پس اگر از من آنها می پرسیدید، بی شک شما را آگاه می نمودم