آیه :بسم الله الرحمن الرحیم

ترجمه:به نام خدای بخشنده مهربان

سوالات:

1- چرا بسم الله را برای شروع هر کار کوچک و بزرگ به کار می بریم؟

2- چرا سوره های قران با بسم الله شروع می شود؟

3- آیا بسم الله جزء سوره محسوب می شود؟

4- اگر سوره و یا عملی بدون بسم الله شروع شود اشکال دارد؟

5- چرا دو صفت رحمان و رحیم در کنار هم و بدنبال یکدیگر آمده است؟

6- چرا این دو صفت در کنار نام الله ذکر می شود و از صفات دیگر نام برده نمی شود و چرا تنها دوصفت بکار برده شده است ؟

7- فرق رحمن و رحیم چیست؟

8- الله با الرحمن چه رابطه ای دارد؟

9- رحیم با الرحمن چه رابطه ای دارد؟

10 چرا در اول سوره خداوند با این دو صفت معرفی می گردد؟

11- چرا بجای الله نامهای دیگر خداوندا مثل رب بکار برده نشده است؟

12- الله به چه معناست و چه صفاتی از خداوند را شامل می شود؟

13- منظور از اسم خداوند چیست/

14- مگر خداوند شیی یا جسم است که اسم داشته باشد؟

15.......

16.....

.....

شرح:((برگزیده تفاسیر نمونه و المیزان عباس پورسیف)

 این سوره خلاصه تمام تعالیم قرآن است:
خدا به نیابت از بنده اش کلام خود را که نوعی فعل اوست با نام عزیز خودش آغاز می کند تا بنده نیز این ادب را بیاموزد و کارهایش را با نام خدا آغاز نماید.
وقتی کار با نام خدا و برای خدا صورت گیرد،باقی و پایدار می ماند چون خدا فرمود: هرچیزی جز وجه کریم بقاء ندارد؛ در نتیجه بطلان و نقص در آن کار راه نمی یابد چون خودش فرمود: هرکاری اگر برای خدا نباشد، حبط و باطل و بی اثر می شود.
معنای اینکه کارها به نام خدا انجام شود اینست که انسان از هرکس و هرچیزی نومید و منقطع شده و تنها رو به سوی الله بیاورد زیرا او بر اساس یک رابطه بسیار عاشقانه انسان را آفرید لذا بخاطر رحمانیتش دائما نیاز تمام نیازمندان را بدون هیچ ظلم و غفلت و چشمداشتی مرتفع می سازد و بخاطر رحیمیتش به بندگان مومنش در دنیا و آخرت توجه خاص نشان می دهد.
درک دو صفت رحمان و رحیم کافی است تا بنده چنان انس و محبتی به خدا پیدا کند که همه چیز را جز او فراموش نماید و هر کارش را فقط بر اساس عشق به او و برای انجام دهد.
به عبارت دیگر وقتی خدایی که صاحب جمیع کمالات است هستی و انسان را بر اساس رابطه ای کاملا عاشقانه خلق کرده و دائما به مخلوقاتش خیر می رساند، لازم است که انسان نیز کارها و رفتارهایش را بر اساس عشق به الله انجام دهد و جایی برای هواهای نفسانی و انگیزه های مادی باقی نگذارد.
بنابراین نشانه شروع کارها با نام خدا اینست که محبت شخص بدون استثئناء به همه تعلق گیرد اما به افراد شایسته ،محبتی بیشتر ابراز گردد در این صورت چون اعمالش مطابق با رفتار خداست، استحکام ،قداست، برکت و شرافت پیدا کرده و رنگ جاودانگی به خود میگیرد.